Spis treści
Niepoprawnie wykonane ocieplenie balkonu przyczynia się w dużej mierze do strat energii z budynków w okresie grzewczym, a co za tym idzie wyższych rachunków za ogrzewanie. Nieocieplona płyta balkonowa staje się linowym mostkiem cieplnym tzn. elementem, dla którego przenikalność ciepła jest większa niż dla pozostałej cześć ściany, do której przylega balkon [Fot.1]. Na stropach w pomieszczeniach pod balkonem lub na podłogach i w dolnej części ścian przyległych do balkonu oddziaływanie to może być przyczyną powstawania wykraplania się pary wodnej, co za tym idzie powstawania zagrzybienia, łuszczenia się farby, odpadania tynku itp. Podpowiadamy zatem jak wykonać poprawnie ocieplenie balkonów i jakich materiałów użyć w tym celu.
Ocieplenie balkonu – o czym należy pamiętać?
Najskuteczniejszym sposobem na ocieplenie balkonu jest obłożenie jego konstrukcji płytami termoizolacyjnymi, zarówno na spodniej, jak i wierzchniej warstwie. Dużym błędem jest ocieplanie wyłącznie na spodniej części płyty balkonowej. Wybierając termoizolację, należy zwrócić uwagę na podstawowy parametr poza przewodnictwem cieplnym, jakim jest odporność na ściskanie (Cs(10)). Z uwagi na warunki atmosferyczne zewnętrzne oraz na stosowane na termoizolacji wylewki, rekomendowane jest stosowanie płyt EPS o odporności na ściskanie przy 10% odkształceniu co najmniej 200 kPa co odpowiada oznaczaniu EPS200 [Cs(10)200] lub płyt XPS 300 [Cs(10)300]. XPS charakteryzuje się wyższa odpornością na ściskanie, ponieważ wytwarzany jest w inny sposób i zazwyczaj ten o najniższej gęstości ma parametr Cs(10) min 300. Na spodniej części płyt balkonowej możemy zastosować standardowy EPS elewacyjny, gdzie producenci nie deklarują odporności na ściskanie, gdyż obciążenia takie tam nie występują. Grubość termoizolacji zawsze powinna wynikać z obliczeń cieplnych, gdzie jako minimum powinna przynajmniej wyeliminować punktu rosy na wewnętrznej powierzchni w miejscu mostka cieplnego. Jednak zazwyczaj ograniczaniem jest wysokość progu drzwi balkonowych prowadzących do, dlatego w takim przypadku należy zastosować maksymalna grubość ocieplenia. W typowych przypadkach grubość ocieplenia mieści się w przedziale miedzy 5 a 10 cm (odpowiednio na balkonie oraz na podniebieniu). Natomiast ocieplenie czoła oraz policzków balkonu wiąże się z jego przedłużeniem, o ile 2-3 cm ocieplenia nie stanowi problemu, tak ocieplenie grubościami powyżej 3 cm rodzi problemy z montażem okapników, powstawaniem naprężeń i przecieków. Takie grubości wymagają indywidualnych rozwiązań dopasowanych do potrzeb oraz możliwości.
Czym izolować balkon?
Oprócz izolacji termicznej na ocieplonych balkonach/tarasach nad pomieszczeniami stosuje się warstwę paraizolacji – ma ona na celu zapobiegać przenikaniu pary wodnej z konstrukcji płyt na zewnątrz co mogłoby grozić powstawanie wykroplenia. Elementem zapobiegającym przenikaniu wody opadowej/roztopowej jest hydroizolacja. Z kolei zadaniem okapnika jest skuteczne odprowadzenie wody poza obrys balkonu/tarasu. Nawet najlepiej wykonany balkon bez profili okapowych w szybkim tempie uległby przeciekom i uszkodzeniom, dlatego stanowi on nieodzowny element każdego balkonu i tarasu. W tym przypadku najlepszym wyborem są systemowe rozwiązania polskiego producenta Renoplast. Profile balkonowe oferowane w wielu wariantach pasują do różnorodnych rodzajów posadzki (tradycyjnych płytek na zaprawie klejowej, posadzki żywicznej, układów wentylowanych na wspornikach). Zaletą profili okapowych Renoplast jest odporność na korozję, dzięki temu, że wykonywane są z aluminium malowanego proszkowo. Ich montaż jest banalnie prosty.
Ocieplenie balkonu z okładziną z płytek klejonych – Warstwy
- Wykonanie wylewki ze spadkiem 1,5-2% cienkowarstwowa zespolona lub grubowarstwowa.
- Paroizolacja np. papa z wkładką aluminiową lub z folii PE, samoprzylepna membrana z folią PE itp.
- Termoizolacja z EPS o odporności na ściskanie CS(10)200 lub XPS CS(10)300.
- Warstwa poślizgowa np. folia budowlana o grubości min 0,2 mm.
- Wylewka cementowa lub betonowa o minimalnej grubości 4 – 5 cm z formowaniem uskoku pod profile okapowe.
- Zaprawa uszczelniająca o grubości ok. 2 mm – jedno lub dwuskładnikowa, w której należy zatopić taśmę wzmacniającą (przy profilach, styku ze ścianą budynku oraz progu drzwi).
- Zaprawa klejowa typu C2S1 lub S2 dla płyt wielkoformatowych.
- Okładziny z płytek o następujących właściwościach:
- mrozoodporne
- antypoślizgowe klasa min. R9
- wymiar max. 33 × 33 dla klejów S1 lub max. 60 × 60 cm kleje S2
- rekomendowany jasny odcień
- Fuga cementowa, paroprzepuszczalna klasy CG2 WA o szerokości min. 5 mm
Podsumowanie
Ocieplanie balkonu w prawidłowy sposób wymaga przede wszystkim odpowiednio dobranych materiałów, a także ich właściwego montażu. Dzięki temu można mieć pewność, że tak ocieplona i zaizolowana konstrukcja balkonowa nie będzie generować kosztownych i nieprzyjemnych problemów w postaci strat ciepła w pomieszczeniach przylegających do niej oraz nieszczelności, która w konsekwencji przyczynia się do destrukcji całej płyty balkonowej.